4 dagen, 6 landen, 2 clubs!

Woensdagavond 1 december: Ik ben juist klaar met mijn zak in te pakken wanneer ik een bericht krijg van Andreas: "mijn camera is kapot! Ik ben last-minute op zoek naar een oplossing."
Andreas gaat ons het komende jaar regelmatig filmen, om zo binnenkort een documentaire af te leveren. Op onze "short tour" in de Balkan mag hij dus niet ontbreken. Gelukkig fixt hij op de laatste nipper toch nog een camera. Nog snel even het nieuws checken: merde! 600km fille... De luchthaven halen we sowieso niet met de auto. Trein dan maar, nog vroeger vertrekken...

Donderdagmiddag 2 december: vertraging, wachten, vertraging, wachten,... It's part of the job. Het is al donker wanneer we in de kleinste luchthaven die we ooit gezien hebben aankomen, Bratislava! Normaalgezien moesten we vanavond spelen, maar die pipo's hebben gecancelled. Tijd genoeg dus om het Slowaakse nachtleven te proeven, letterlijk. We gaan eten in een lokaal studentenrestaurant. Het eten lijkt op kattenvoer, maar het smaakt voortreffelijk. Je mag hier binnen roken, en Slivovic kost hier evenveel als een pintje in België. Feesje! Nadien zetten we nog even de bloemetjes buiten in dit kleine maar gezellige stadje.

Vrijdagmiddag 3 december: Na een voortreffelijke koffie in een voortreffelijke chocoladebar met een nog voortreffelijkere bedieningen nemen we de bus naar Wenen. Hier geldt hetzelfde principe als gisteren: veel tijd om de stad te bezichtigen is er niet. Een half jaar geleden, bij onze vorige doortocht in Ost Klub hadden we een gans weekend in Wenen, en we zouden hier graag wat meer tijd hebben. Maar opnieuw: it's part of the job! We mogen niet klagen...

Ost Klub, het is maar onze 2e keer en toch voelt het nu al als thuiskomen! Voor elke balkanfreak is dit het walhalla. Noem een band of dj die iets te betekenen heeft in Europa, en ze hebben hier gestaan. Dat we Ori Kaplan, saxofonist bij en oprichter van Balkan Beat Box hier een week na Balkanbeats Antwerp hier opnieuw tegen het lijf lopen is dus geen toeval. Andreas neemt een interview af met de booker van de klub: Markus Westenberger aka dj Sid Data. Wat hij gezegd heeft? Usual stuff: this little boys dance like crazy in underwear... Meer later, in de docu ;-)

What happens in Vienna stays in Vienna. A hell of a party! Meer uitleg is overbodig...

Zaterdagmiddag 4 december: Late night check-out, het is de beste uitvinding die ze hebben in hotels, op de ligbaden na misschien. Om 14h00 worden we buitengekickt, spelen we nog snel een ontbijt binnen en vertrekken min of meer uitgeslapen richting station. Hier zien we tegen op! 6h30 op de trein (Wenen - Zagreb). Als de locale spoorlijnen ook maar iets weghebben van de NMBS wordt dat dus een hell...

Bij deze willen we de topmannen van de NMBS dan ook aanraden eens een kijkje te gaan nemen in de Balkan! Apparte coupé's waarvan wij dachten dat ze enkel nog in de films bestonden, individuele temperatuur, elektriciteit & ligzetels! En dat in 2e klas. Die 6h30 vallen dus beter mee dan verwacht.

In Zagreb worden we opgewacht door Matko. Hij brengt ons naar de Kset Klub, een studentenclub tussen enkele typische Oostblokappartementen. Hoewel de club in tegenstelling tot gisterenavond niet afgeladen vol zit weten ze hier absoluut hoe een feestje te bouwen! Na de gig richting auto vertrekken wordt ons praktisch onmogelijk gemaakt. Eén ding is zeker: hier komen we terug!

Zondagnacht 5 december: Als de vorige dagen al vermoeiend waren, is het nu hoog tijd om te sterven: onze set in Zagreb duurde tot 3h00, onze vlucht vertrekt om 8h50. Vanuit Trieste in Italië! Opnieuw 3h in de auto. Gelukkig heeft Matko nog wel energie over om ons veilig tot daar te brengen. Kobe, Andreas, ik & de Putman vallen als een blok in slaap. Aangekomen op de luchthaven is het ondertussen al weer licht. 1 probleem: ze verkopen hier geen postkaartjes!

Belgium, here we come... Wat een weekend!

Even ter verduidelijking: de Putman, aka Bergvrouw? Een geschifte kerel uit Gent besloot op een impulsieve dag een vlucht naar Wenen te booken, want Tsiganisation Project in Ost Klub, dat wou hij niet missen! En impulsief is hij, die Putman! zo besloot hij Zaterdagochtend 4 december om dezelfde vlucht als ons te booken vanuit Trieste, dezelfde trein als ons te booken vanuit Wenen, en nog snel mee te reizen naar Zagreb. Vandaar dat we hem ook in de auto hadden zitten. En geef toe, zo'n Die-hard verdient een plek op onze blog!

Balkanbeats Antwerp III in de Media!

Het is hier even stil geweest! Dat heeft 1, simpele reden: Tsiganisation Project is de laatste tijd druk bezig met het organiseren van Balkanbeats Antwerp III! Nu zaterdag 27 november is het zo ver. Het kruim van de beste Balkandj's zakt dan af naar Antwerpen voor één van de beste feesjes in de Antwerpse geschiedenis.

Als je er nog bij wil zijn moet je snel zijn. De tickets vliegen de deur uit. Ze zijn beschikbaar bij het Cc Deurne en bij Fnac.

Balkanbeats haalde de afgelopen dagen heel wat media. Hier een overzicht, meestal mét link naar de uitzending.

* Radio 1: Exit World plus op 18 november. Luister hier
* Urgent.fm: Radio Taxi op 22 november. Luister hier
* Radio Centraal: Huren is voor de buren op 23 november. (nog niet online)
* ATV: Dag TV op 25 november. Intervieuw (Kijk hier) en live dj-set (Kijk hier)

Tijdens Balkanbeats zelf wordt er een reportage gemaakt en komt Atv opnieuw filmen voor het programma Exit!

Nog vragen? Balkanbeats@tsiganisationproject.be

Tot Zaterdag!

3 jaar Tsiganisation Project!

16 november 2007, hét begin van een onvermoeibaar succesverhaal. Kobe & Sander, 2 vrienden uit dezelfde klas met een gedeelde passie voor Balkanmuziek, spelen voor hun plezier en omdat het hen gevraagd wordt op de verjaardag van 2 vrienden. Ze weten amper wat een mengpaneel is, maar toch is dit de toevallige start van wat nu Tsiganisation Project is.

3 jaar later kunnen deze 2 studenten amper geloven waar ze geraakt zijn. Afgelopen zomer zat afgeladen vol: Couleur Café, Dranouter, Polé Polé, Mano Mundo, Fiesta Mundial, Sfinks Mixed met Goran Bregovic,...
Ook het buitenland komt regelmatig aan bod: Ost Klub (Wenen), Schafhausen en Zürich (Oostenrijk), Duitsland, Nederland,...

Het is en blijft een droom. En die droom kan enkel waargemaakt worden door een vaste publiek. The crowd make's the party!
Om jullie allemaal te bedanken, en omdat we jullie ongeloofelijk graag zien, willen we onze "verjaardag" samen met jullie vieren.

13 november staan we voor de 2e maal in het Landbouwbelang in Maastricht. Het Landbouwbelang is een gigantische, gekraakte fabriek, waar regelmatig geweldige feesten gebouwd worden.
De inkom is gratis (vrije bijdrage), de drank spotgoedkoop, de line-up geweldig en de locatie verbazingwekkend! Perfect om samen ons 4e jaar in te zetten!

Wil jij met ons mee? Maastricht is slechts 1h20 met de auto van Antwerpen of Brussel of 1h45 met de trein. Slapen kan in de guestroom van het kraakpand, maar dan moet je dit wel op voorhand laten weten.

Nog vragen? Shoot! Hopelijk tot daar, iedereen is welkom!

Meer info op het Facebookevent

Fiesta Mundial & Villabastart

C'est fini! Merde! Na een zotte, zotte zomer (denk aan spelen na niemand dan Bregovic in hometown Boechout voor 8000 waanzinnige Sfinks'ers, Couleur Café afsluiten voor het zotste publiek dat we ooit hebben meegemaakt, vele uren op de vlieger richting vele vette steden, nog veel meer uren in de auto naar nog veel zottere festivals,...) Life of a Tsigani is a dream! 

We beginnen officieel aan onze laatste avond. Fiesta Mundial, ooit één van de eerste grotere festivals waar we mochten optreden, dit jaar één van de velen. Geweldige herinneringen hebben we aan dit festival! We leerden hier verschillende bands en dj's persoonlijk kennen (Deladap!, Shantel, Sid Data,...), het leverde ons een optreden in de wereldberoemde Weense Ost-Klub op en we bouwden er reeds een waanzinnig "Fiesta" vorig jaar.

Met een volle auto (Kobe & ik hebben nood aan gezelschap, na een zomer samen on The Road ;-) en een minder volle achterband vertrekken we richting Balen. Op de E313 vraagt Minne (vriendin van Kobe): Sander, heb jij gedronken? Ik kom recht van een Reünie van mijn jeugdbeweging en heb de volle 0.0 promile alcohol in mn bloed. Toch slaag ik er niet in de auto recht te laten rijden. Het wordt erger en erger, dus in Herentals rij ik af de snelweg. Al snel wordt duidelijk dat de rechterachterband redelijk plat staat. Volgens de GPS is er een tankstation achter de hoek, dus daar kunnen we de band bijpompen. Niet nodig zo blijkt. Aangekomen aan het tankstation rij ik al op de velg. Zo snel als we kunnen vervangen we de band, en we rijden verder richting Balen. Een afslag verder, en onze Maserati kleefde waarschijnlijk ergens tegen een boom. Tsiganisation inclusief...

Na een (heerlijke) maaltijd aan sneltempo (iets té veel tijd verloren) en een korte babbel met onze vrienden van "Figlé di madre Ignota" brengt Tim (onze Booker) ons richting het podium. In tegenstelling tot vorig jaar staat er al serieus wat volk op ons te wachten. Ze kennen ons blijkbaar nog :-) Na een snelle soundcheck vliegen we er in voor een kort maar absoluut krachtige set! Wiow, We <3 Fiesta Mundial! Wanneer we een nummer van Figle di Madre spelen springen deze jongens allemaal op ons podium. Na de set staat de auto al te draaien, nog 1h tijd om in Hasselt te geraken. Jammer dat we de Figle's niet meer kunnen zien! Met nieuwjaar deelden we het podium met hen in Zwitserland, en deze gasten zijn fenomenaal! 

Met 4 volle banden vliegen we richting Villa Basta in Hasselt. We spelen hier na Stijn op de opening van een nieuw jeugdcentrum. De zaal is maar voor 1/6e gevuld, en wij zijn moe. Geen ideaal recept voor een stomend feesje. Maar dat is buiten Stijn gerekend. Ik leer hem kennen tijdens het "bewateren" van de backstagepoort, en hij heeft duidelijk wél nog zin in een feesje. Hij springt mee op ons podium als selector/MC. Boejaka! Niets moet, alles mag. Op de tonen van "Kzag 2 beren van Kapitein Winokio" en "de 7e symfonie van beethoven" gaan we met 3 uit ons dak. Geweldige kerel, die Stijn. De zaal weet niet wat ze zien, maar ze zijn helemaal mee. Van een waardige afsluiter gesproken! Merci!

Mekitburn

Het is zo ver! Tsiganisation Project begint aan het laatste weekend van een geschifte zomertour. Kobe zit al een week terug op de schoolbanken, ik ben nog een weekje gaan zeilen op de waddenzee. De Zeevaartschool start maandag pas...

We zetten dit laatste weekend in op Mekitburn. Een geweldig festival, gelegen in een groot bos te Vilvoorde. De inkleding is prachtig, en met 2 delen en 4 podia verwachten ze blijkbaar heel wat volk. We vertrekken in de gietende regen, en onze callsheet doet ons plots panikeren: een openluchtpodium? Met dit weer? Hell yeah!

Gelukkig is de wolkbreuk verdwenen wanneer we aankomen. Onze goede vriend Dj Desperado staat al dapper plaatjes te draaien, en trekt zo de koude dansvloer vol. Wij lopen nog even rond op het festival, dat uit twee delen bestaat. Veel volk is er nog niet, maar het belooft een mooie avond te worden.

Na een paar problemen met de soundcheck nemen we de decks over van mr Desperado. De dansvloer staat ondertussen al goed vol, en na 3 nummers komt er nog een hele bende bij. We herkennen enkele gezichten van Couleur Café! Alright, het belooft hier plezant te worden! Niet alleen het feest barst los, ook de wolken die boven het podium hangen willen lossen hun complete lading vocht. Enkele party-animals zoeken beschutting in een nabije tent, de halve organisatie en enkele enthousiaste meisjes op ons podium, maar het belangrijkste... Het grootste deel blijft staan, en ze gaan dubbel zo hard uit hun dak! De security heeft al snel door dat ze best wat tegen het hek komen duwen...

Plots een berichtje van Merdan: "Sorry mannen, fille. Ik zal drie kwartier later zijn". No problem, het is hier zo plezant dat we graag verder spelen! Het publiek is het met ons eens.

Na een waanzinnige set neemt Merdan het van ons over (het begint een gewoonte te worden), en wij genieten nog even verder van het festival... Merci, MEKITBURN!

Afbeeldingen © Stampmedia

Sonar Sounds op ATV

Naar aanleiding van ons optreden op Sonar Sounds (lees het vorige blogbericht) werden we gefilmd door Exit TV.

Bekijk het fragment op de website van ATV (vanaf minuut 2)

Sonar Sounds (NL)

We zijn net terug van Barcelona, en lap. Ik heb het vlaggen. Afschuwelijk moe, geen gevoel meer in mijn benen, overgeven, koorts,... De dokter is duidelijk: Reisziekte, het gevolg van weinig slaap, veel vervoermiddelen,... Het zou snel over moeten gaan, maar vanavond blijf ik best thuis.

Dammed! Dit weekend staan we 5 keer gebookt... Ik bel met Kobe, en de keuze is snel gemaakt. Kobe gaat vanavond alleen naar Sonar sounds, zodat ik met veel slaap morgen hopelijk klaar ben voor de rest van het weekend.

Maar zo zit ik niet in elkaar. Om 21h10 (om 22h00) beslis ik om toch mee te gaan. Feest geeft energie! Snel omkleden, cd's inpakken en richting Vremde. Het is vlakbij, dus we halen ons stalen ros nog eens uit zijn stal. Kwestie van die vliegmijlen wat te compenseren...

Sonar Sounds is de opvolger van Aftersummer, georganiseerd door de Scouts van Vremde. Organisatie-ervaring hebben ze, en dat merken we! Als is tot in de puntjes voorbereid. Als 16-jarige pubers stonden we hier zelf te geven op hardcore, trance en techno. We zijn dus zeer benieuwd of onze balkansounds hier gaan werken. En ja! We beginnen te spelen voor een lege tent, maar tegen 11h staat het stamvol. Het is duidelijk dat de grote menigte vroeg thuis moet zijn, waardoor ze vanaf het begin uit hun dak gaan. We laten een mix van populaire electro met enkele gewaagde balkanpareltjes op de menigte los, en dat appreciëren ze.

10 minuten voor het einde worden we op het podium plots vergezeld door 2 controleurs van SABAM. Gelukkig zijn we volledig in orde met onze muziekcollectie, waardoor het feest gewoon verdergezet kan worden.

Iets na 12 geven we de Pioneers door aan Merdan, en geven we nog snel een interview voor Exit TV (woensdag a.s. te bekijken op ATV) Daarna snel naar huis, want het weekend is nog niet voorbij...

Bekijk zeker onderstaand sfeerbeeld!

De 25 uur van Tsiganisation Project (NL)

7h30. Die irritante “bibip, bibip, bibip” sound gaat, op een uur dat ik veel te vroeg vindt. Gelukkig ben ik op tijd in mn nest gekropen, want het wordt een verschrikkelijk lange dag. Snel de tanden poetsen, een douchke pakken, mn petekind dag zeggen (tata sandej) en richting het station van Boechout. Leuk, met mijn reistas tussen al die schoolkinderen die aan hun laatste weekdag beginen. De helft ervan zijn kindjes waar ik een maand geleden nog mee op kamp ging. Bye, suckers!

Ik stap op de trein naar Antwerpen Berchem & neem een overstap richting Charleroi. In Mechelen stapt slaapkop Kobe op, en we zijn er klaar voor. Barcelona, here we come! Hopa!

Na een reis van een dikke 2 uur komen we aan in Charleroi-Zuid. De bus op richting de luchthaven, en we zijn echt vertrokken. Eerst die saxofoon inchecken. Kunnen we Ryanair wel betrouwen met zo’n duur instrument? De organisatie van “Festa del Mestissatge” heeft blijkbaar geen extra baggage voor ons besteld, dus zijn we genoodzaakt om onze 2 laptops, kleren voor een week vakantie, cd’s voor een set van 3h, schmink, deo, lippenstift, zelfbruiner en fond de teint in 2 zakken die veel te klein zijn en max 10 kilo mogen wegen te proppen. Gevolg, hoog tijd om onze “sneak in” festivalskills boven te halen om onze giga-overweight handbagage in het vliegtuig te smokkelen. Geloof me, doen alsof een reistas van 20 kilo niets weegt en die voorbij de douane te dragen is geen simpele opgave.

We zitten op onze vlucht, samen met een bende Walen die in Barcelona hun vrijgezellenavond gaan vieren. Gevolg, big fiesta in het vliegtuig, treintje van toilet a naar toilet b, handtekeningen op de kont en meer van dat.

Aangekomen in Barcelona wordt het duidelijk dat die jeansbroek en leren jas niet bepaald nodig waren. 30°, een sax, 2 superzware reistassen en het station zoeken. Hoog tijd om ons Spaans op rakelen, want niemand spreekt hier één woord Engels. Na lang zoeken, verschillende gokken en een lange reis komen we rond 17h aan in Sant Sadurni ‘d Anoia. We worden opgewacht door Cinto en Cristina, die ons in een aangepaste artiestenwagen (Alfo Romeo) door het grootste cavadorp ter wereld richting “ons” podium rijden. Wow! Een openluchtpodium midden in een park, met een gigantische crowd-capaciteit. In geval van regen kunnen ze hun 50 movingheads gerust in de vuilbak gooien, en voor wat ze bij ons de frontmix-tent noemen, kan je hier die “tent” er gerust aflaten. Qua stage-setting hebben we nog niet veel indrukwekkender gezien.

Onze locals laten ons dit kleine dorpje zien, we drinken enkele “(dos) cervezas” en zijn blij dat we eindelijk ter plekke zijn, nu al stikkapot.

We spelen straks op Festa del Mestissatge. Dit is een onderdeel van 4 dagen feest. Jaren gelden werden cava- en wijnplantage’s aangetast door een verschrikkelijk insect, en blijkbaar was Sant Sadurni het eerste dorp dat de manier had ontdekt om deze insect te verdrijven. Elk jaar herdenken ze dat met een 4 daags feest. Om 22h30 begint dit feest aan het gemeentehuis. Vergelijk het met Carnaval, Nieuwjaar en Balkanbeats tegelijk. Honderden kinderen steken verkleed als duivels en begeleid door geweldige “percussiefanfare’s” geschift vuurwerk af. Hier hebben ze blijkbaar niet gehoord van de “city-parade” ramp. Kids van 10 jaar die als wilde zotten met vuurwerk op hun kop (zie de foto’s) door het volk staan te springen om de geesten te verjagen. Een onbeschrijfelijke fiesta, en buiten onszelf geen toerist te bespeuren. Geweldig!

Na deze fiesta, waar blijkbaar de hele stad aan deelneemt, is het tijd voor onze soundcheck. Alles klinkt momenteel perfect, en we worden richting een Spaans restaurant gebracht. Ondertussen is het half twaalf, de gebruikelijke tijd voor een Spaans avondmaal. Geloof ons, de Cava is duidelijk vers, de mozarella smaakt hier naar mozarella en op dit uur in marcelleke op een terras zitten is ondenkbaar is België. No life like a dj-life!

Na deze onbeschrijfelijke maaltijd vertrekken we “oept gemakske” richting het appartement van de organisator. Op de achtergrond horen we de eerste groep de festa op gang trekken, en wij maken eindelijk even tijd om uit te rusten. We spelen pas om 4h, en zijn al veel te lang wakker, maar slapen heeft geen zin. We begrijpen meer dan ooit waarom speed een echte nightlife drugg is. Maar niet voor ons, Balkanbeats are our drugs baby! Even de mails checken, bookings beantwoorden en we kunnen opnieuw vertrekken naar het park.

“Kobe, hier gaat echt geen volk zijn. De organisatie heeft amper promo gevoerd, en als we het filmpje van vorig jaar mogen geloven draaien we hier zo dadelijk voor “3 man en ne paardenkop (Regi)”. Whoat?!! Het park staat stampvol en ze gaan uit hun dak! Dit wordt een boemeke!”

Wanneer we op het podium staan wordt al snel duidelijk dat de PA-firma geen collega’s zijn van AAR. Wanneer we onze set beginnen voor een crazy crowd, blijft het publiek gewoon stilstaan. Tot we onze monitor uitzetten en het duidelijk wordt dat daarmee de muziek ook stopt. De boxen werken gewoon niet, oeps, vergeten… Na wat “kabelgepruts” kan het feest beginnen. En ja! Vanaf de eerste seconde gaan deze Catalanen uit hun dak. 5 seconden alvast, want als ze stilvallen en wij onze monitor opnieuw uitdraaien horen we dat enkel de bassboxen nog werken. Tsiganisation goes Dubstep? Zo lijkt het wel!

Soit, na enkele minuten zijn de technische problemen opgelost, en het feest barst los. Alors on Dance moeten we hier niet draaien. Deze zotten willen the real Balkanstuff! Op één Belgische hit gaan ze ook uit hun dak. Dos Cervezas, mister Waes! Jieha, wij zingen de Nederlandse tekst mee, zij gaan voor de Cerveza’s. De crazy Catalanen halen het vuurwerk boven, en het wordt una fiesta totalé.

De zon komt op, en om 7h spelen we ons laatste nummer. Ze weten van geen ophouden, maar onze energie kent ook zijn grenzen. Om 8h kruipen we moe (zeg gerust kapot) maar voldaan in onze nest, en krijgen we na 25h zonder slaap eindelijk de mogelijkheid om onze ogen te sluiten…

=> Check de 25 uur van Tsiganisation Project, het fotoverslag!

07h32 - Wake-up boy!

08h24 - Take the B-Train

10h43 - Alles onder controle!

11h02 - Charleroi Airport

12h47 - Little eyes, Ryanair, we love it!

13h16 - Tsiganisation Project = Always Party! Dos Cervezas Por Favor!

14h32 - Barcelona Baby!

15h20 - Let's take the train to Sant.. Sant what?

16h12 - Waiting for the train

17h07 - Sant Sadurni D'annoia, finally!

17h26 - Alfa Romeo to the stage

18h32 - Finally arrived! But, what will happen when it rains?

20h50 - Sant Kobe d'ell Tsiganisation

22h32 - A bit of fireworks?

22h34 - And more fireworks, De zotten! Launched by children...

23h19 - Starter...

01h15 - Random chilling

02h15 - Buisness? Just before the gig..

03h16 - Fuck, this is a crrrrazy crrrrowd!

03h57 - Ready to Hop Till We Drop! (Benieuwd hoe lang het gaat duren..)

05h37 - Fireworks on stage!

07h15 - Good morning

07h25 - Big fun after the party!

07h34 - Party is over..

08h15 - A bed, finally!

14u06 Wake-up. Part 2