Nieuwe school, nieuwe vrienden. Tijdens mijn eerste dag op de Es leer ik Kobe kennen. Al snel blijkt dat we één passie gemeen hebben: muziek. De rest van het verhaal kennen jullie. Onze roots liggen daar, in Berchem.
Wanneer de huidige laatstejaars van De Es ons contacteren om te spelen op hun benefietconcert t.v.v. hun eindreis naar Marokko, waar ze een weeshuis gaan opbouwen, twijfelen we geen moment. Wij deden 3 jaar geleden namelijk juist hetzelfde!
26 februari 2011 - Msv de Es Berchem - zaal eglantier:
Het is raar om hier terug te komen. Ondertussen ben ik al 3 jaar van de middelbare schoolbanken, toch heb ik het gevoel dat ik straks weer een uitvlucht moet verzinnen waarom ik te laat ben.
Wanneer ik binnenkom is Not so Much het kot aan het afbreken. Oorstoppen in is de boodschap! Het is geweldig om oude klas/schoolgenoten terug te zien, en ik ontdek zelfs enkele headbangende leerkrachten tussen het publiek.
Steiners zijn, euhm, raar. ELKE ochtend moesten wij een ochtendspreuk zeggen. En na 11 jaar steinerschool slaag ik daar nog steeds niet in. Onze intro slaagt in als een bom, hoewel we dus wel een spiekbriefje nodig hebben:
Ik zie rond in de wereldwaarin de zon haar licht zendtwaarin de sterren fonkelenwaarin de stenen rustende planten levend groeiende dieren voelend levenIk zie rond in de wereldwaarin Tsiganisation Project sevens het kot afbreektARE YOU READY?
muziek: Bless the lord my soul
Het heeft iets weg van een sekte. Iedereen zingt mee. Tot plots: Voodoo People van The Prodigy de fik er insteekt. Ge kunt zeggen van steiners wat ge wilt: feesten kunnen ze!
Na 2 uur dikke feest komt, zoals gewoonlijk, de politie vragen om de bassen wat stiller te zetten. Wij zijn bekaf, en sluiten dan maar af met "woop woop, its the sound of...".
Een dikke + voor de organisatie! En sorry voor onze confettishooters, het is de eerste keer dat we gemerkt hebben hoe plezant het is om dat op te kuisen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten